Ogłoszenie

Strefa czasowa: UTC + 1

Teraz jest 2024-03-28 13:11:06
Łączny czas online:



Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 4 ] 
Autor Wiadomość
 Tytuł: Jaskiniowcy
PostNapisane: 2011-03-04 00:23:37 
Offline
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 2006-11-03 12:00:21
Posty: 6923
Płeć: Mężczyzna
Pochwały: 74
[center]Jaskiniowcy
[/center]
[center]Czyli dwa milenia na nic[/center]

Platon, jeden z najwybitniejszych filozofów w dziejach ludzkości, przyszedł na świat w Atenach, kolebce filozofii, demokracji kultury antycznej, oraz wartości, które stanowią podwaliny dzisiejszych cywilizacji. Pochodzący z arystokratycznej rodziny Arystokles, bo tak brzmiało jego prawdziwe imię, Platonem nazwany został ze względu na swoją fizjonomię, atletyczną budowę ciała (platos – szeroki). Ojciec Platona pochodził z szanowanego rodu Kodrosa, matka zaś z rodu Solona- słynnego prawodawcy i autora refom ateńskich. Pochodzenie Platona zagwarantowało mu staranne wykształcenie, które według zasad greckich polegało na kształtowaniu harmonii ducha i ciała. Odnosił sukcesy w igrzyskach olimpijskich. Oprócz filozofii interesowały go także poezja i malarstwo.
Å»ycie Platona (żył w latach 427-347 p.n.e. ) przypadło na kres rozkwitu Aten, rządów Peryklesa, twórczości rzeźbiarskiej Fidiasza. W wieku około 20 lat Platon poznaje Sokratesa i zostaje jego najwierniejszym i zarazem najzdolniejszym uczniem, chłonąc wiedzę od swego mistrza. Towarzyszył mu do samej śmierci, która to wywarła ogromny wpływ na młody umysł Platona. Proces i skazanie Sokratesa najwyraźniej przekonały Platona, że w ustroju demokratycznym obywatele są niezdolni do wzniesienia się ponad swoje partykularne interesy dla poznania prawd uniwersalnych. Rozczarowany tym faktem, opuszcza Ateny, podróżując przez dwanaście lat po świecie, odwiedzając między innymi Egipt i Italię. Do Aten powraca już jako człowiek dojrzały i poglądowo ukształtowany. Założył szkołę, poświęciwszy się pracy pedagogicznej. Pragnął wpłynąć na ustrój polityczny swego polis, lecz bezpośredniego udziału w życiu politycznym nie brał.
W dziełach poświęconych sprawom społecznym Platon, poszukując sprawiedliwego systemu sprawowania rządów, zdecydowanie odrzucał demokrację, nazywając ją "spośród wszystkich praworządnych ustrojów najgorszą". Twierdził, że wprowadzone przez Peryklesa diety dla ludzi zajmujących się działalnością publiczną uczyniły Ateńczyków "próżniakami, tchórzami, gadułami i chciwcami". Człowiek szlachetny, który "naprawdę walczy w obronie słuszności, nie może uczestniczyć w życiu publicznym Aten bez narażania się na niebezpieczeństwo".
W VII księdze jednego ze swych najważniejszych dzieł, „Państwie”, Platon prezentuje alegoryczny opis Jaskini i ludzi jej zamieszkujących. Ma to być ostateczna krytyka filozofa wobec otaczających go ludzi, którzy są jedynie cieniami, nieznającymi prawdziwego życia, zadowalającymi się egzystencją samą w sobie, pozbawione idei.
Platońską Jaskinię zamieszkują ludzie przykuci do skał za pomocą łańcuchów, skuci tak ciasno, że jakikolwiek ruch jest właściwie niemożliwy. Widzą jedynie ścianę przed sobą. Za ich plecami, na zewnątrz coś się dzieje, jednak do nich samych docierają jedynie cienie, migające na ścianach. Ludzie nie mogą opuścić pieczary, wolno im jedynie śledzić wzrokiem ruchy cieni pojawiających się na ścianie, do której są przykuci. W pewnym momencie nie odczuwają już ucisku łańcuchów- są przekonani, że dane im jest obserwować życie wolne i autonomiczne. Cienie, z którymi przyszło im współistnieć poczynają traktować jako istniejące rzeczywiście i posiadające byt niezależny. Dla mieszkańców Jaskini są to jedyne bodźce do nich docierające. Platon pokazuje jak wygląda położenie człowieka, który egzystuje w świecie iluzji, wiedzie płytki żywot bez celu i wzniosłych ideałów, a wiedza jego jest czystą imaginacją.


Jednak jeden z mieszkańców Jaskini zostaje oswobodzony i wolno mu ją opuścić. Pierwszą jego reakcją jest ból, spowodowany nieprzyzwyczajeniem oczu do światła. Stopniowo, gdy jego oczy będą się przystosowywać, zacznie rozróżniać najpierw cienie, potem odbicia w wodzie mężczyzn i kobiet, potem rzeczy w świetle słońca, aż wreszcie spojrzy w samo słońce. Z czasem człowiek ten nauczy się otaczającego go świata, jednak będzie to o tyle trudne, że świata tego wcześniej w ogóle nie znał, ciężko mu więc zaakceptować fakt, że wszystko co poznał do tej pory było jedynie złudzeniem- rzutem prawdziwej rzeczywistości na ścianę jaskini. Åšwieżo oswobodzonemu człowiekowi nie długo jest jednak dane cieszyć się życiem poza Jaskinią, gdyż zostaje z powrotem do niej odesłany, by opowiedzieć pozostałym o prawdziwym świecie. Jednak w Jaskini panuje ciemność i zanim wzrok ponownie się do niej przyzwyczai, minie trochę czasu. Dopóki ta chwila nie nadejdzie, nieszczęśnik będzie obiektem drwin i żartów, nie będzie też mógł brać udziału w grze, polegającej na zgadywaniu cieni. Mieszkańcy Jaskini jednogłośnie uznają więc, że nie ma najmniejszego sensu opuszczania tego miejsca, bo można wrócić z zepsutym wzrokiem, zmysłem, na którym właściwie wszyscy polegamy.
Jaskinia jest zatem niczym innym, jak otaczającym nas światem, rzeczywistością, którą odbieramy za pomocą naszych zmysłów. Dostrzegamy jednak tylko niewielką jego część, a właściwie jedynie cienie, zmienne i przemijające. Å»yjemy nieustannie w pewnym zamknięciu, z którego nie możemy się wydostać. To ciało jest zarzewiem ludzkiej ułomności, ono właśnie jest łańcuchem łączącym nas ze światem iluzji, bowiem realność cielesnych rzeczy nie jest realnością prawdziwą. Przedmioty przynależne do świata zmysłowości są tworzone, podlegają przemianom i nikną. Nie są doskonałe. Perfekcja jest pełnią, która jest wieczna ze swej istoty i trwała, brak jej barier czasowo-przestrzennych. Nad światem zmysłowym istnieje byt realny, którego atrybutem jest pełnia i idealność. Wyłącznie idee istnieją realnie. Przedmioty materialne rodzą się, ulegają przemijaniu i ulokowane są między bytem i niebytem, są wyłącznie lustrzanym odbiciem. Pozbawione są istnienia samoistnego ich byt w pełni zależy od idei. Idee odciskają się w tworzywie cielesnym i stanowią rezerwuar rzeczy. Tworzywo jednak jest nietrwałe, podlega modyfikacjom i podzielności. Stąd też przedmioty pozostają czymś niekompletnym, ograniczonym barierami, złym, a więc zasługującym na wzgardę. Postawa Platona w tej kwestii nazywana jest idealizmem obiektywnym. Idealizm-bowiem stanowi coś niematerialnego, obiektywny-bo byt niecielesny egzystuje poza istotą ludzką wbrew jego świadomości jest bytem samoistniejącym. Rzeczywistość duchowa stanowi należyty cel człowieka, a ten, który pozbawia się niecielesnego aspektu życia, tkwi ograniczony w sferze złudzeń. Rzec by można, iż pędzi żywot nieokrzesańca, postrzegając cienie jako realność, uznając supremację mniemań nad prawdą i zła nad dobrem. Nie czuje więzi ze światem sensualnym, włada własnymi emocjami, wymogami, zwalczając swą zmysłową naturę. Mieszkańcami Jaskini jest nie kto inny, jak ówcześni Platonowi ludzie, jednak ze względu na alegoryczną konstrukcję, mit ten jest ponadczasowy. Tak jak oni wtedy, tak i my dziś jesteśmy niewolnikami przyzwyczajeń i stereotypów, zawężamy nasz świat do niezbędnego minimum, to tak jest łatwiej i wygodniej. Lubimy się po prostu łudzić, żyć pośrodku tego, co znane i sprawdzone. Zmiana i nowości wywołują u nas lęk i niepokój.


Platon jednak nie daje za wygraną, jego zdaniem należy dążyć do pogodzenia rozdźwięku między tym, który istniej w każdym z nas. Z jednej strony mamy ciało, dążące do uzyskania rzeczy materialnych. W opozycji do niego występuje dusza, pragnąca czegoś bardziej wzniosłego, cenniejszego, wyższego dobra, idei. Dopiero pogodzenie tych dwóch elementów pozwoli na zerwanie z iluzją, oraz umożliwi odkrycie otaczającej rzeczywistości na nowo. Będąc ludźmi powinniśmy dążyć do odkrycia prawd absolutnych i wiecznych oraz dążyć do moralnej perfekcji poprzez przyrównanie własnego życia do cech bytu ponadczasowego. Dusza ludzka według Platona to idea tchnienia życiowego, które rozprzestrzenia się w każdym możliwym kierunku- stąd porównuje ją filozof do pędzącego rydwanu z dwoma rumakami na czele. Woźnicą jest rozum, zaś konie są reprezentantami pożądania i męstwa. Woźnica na ogół włada zaprzęgiem, zaś rydwan podąża ku światu prawdy, którą z kolei wyłącznie rozum-wiodący duszy-może oglądać. Duszę z wyraźnie dominującym rozumem posiada wyłącznie filozof. Właściwa mądrość Platona nie polega na uświadamianiu sobie wielości rzeczy. Myślicielem nie jest zwany ten, kto przejawia zainteresowanie względem materialnych realiów, ale ten, który zwykł dotykać tego, co za każdym razem jest identyczne i ignorując świat iluzji może uzyskać mądrość rzeczywistą. Mądrość jest zatem wiedzą o tym, co realnie istnieje.
W dalszej części swojego dzieła Platon przedstawia filozofów jako idealnych władców, gdyż państwo powinno być zarządzane przez celowo wykształcone i odpowiednio przygotowane grupy intelektualne. Dążył do stworzenia modelu państwa idealnego, w którym kreślił barwną wizję społeczeństwa bez wojen, sporów, zagrożeń, w którym ludzie zdolni byliby współegzystować pokojowo, a każda jednostka mogłoby pielęgnować i formować swe uzdolnienia. Państwo Platona złożone było z trzech klas- po pierwsze-władców, rządzących krajem, dalej-wojowników, broniących bezpieczeństwa państwa i obywateli, i wreszcie zwykłych mieszkańców, którzy dostarczali państwu podstawowych produktów niezbędnych do normalnego życia. Każdej z tych trzech klas odpowiada struktura duszy- warstwa rządząca-to rozumna część mieszkańców, żołnierze-to jego część mężna, zaś obywatele-to pożądliwość. Idealne społeczeństwo, a więc analogicznie idealny człowiek, to taki, w którym te trzy elementy działają bez zakłóceń i sprzężeń. Zdaniem Platona młodzież do 18 roku życia powinna być wychowywana przez państwo , następnie poddane wychowaniu fizycznemu i dyscyplinie wojskowej, poddać się rygorowi wychowawczemu i studiować przede wszystkim matematykę i filozofię, następnie należy poddać ją testom pozwalającym wyróżnić przyszłych rządzących i rzemieślników. Åšwieżo upieczeni królowie w początkowym okresie pozbawieni byliby możliwości zakładania swoich rodzin, bowiem Platon ufał, że koneksje rodzinne i żądza bogactwa to dwa największe utrudnienia w drodze do niestronniczego władania. Myśl platońska w sposób naturalny wiedzie do swoistej antydemokratycznej, autokratycznej filozofii. Rządy sprawowane w imieniu ludu, ale nie bezpośrednio przez lud. Platon przyjmuje, że władcy posiadają doskonalszą wiedzę na temat tego, jakie prawo i jaki rodzaj polityki należy prowadzić, aby obywatelom żyło się jak najlepiej. Taki pogląd wynika z nauk Sokratesa, uważanego za przeciwnika demokracji, oraz z rozczarowania Platona tym systemem, w którym każdy obywatel, nawet będący „mieszkańcem Jaskini”, miał prawo głosu i decydowania o sprawach ogółu, prawo sprawowania urzędów, wpływu na życie i los innych. Surowe prawa rządzące życiem obywateli w idealnym, sprawiedliwym państwie wynikały z żywionego przez Platona przekonania, że tym, co naprawdę korzystne dla człowieka rozumnego, jest jego dobro moralne. Platon twierdził też, że etyka i polityka to dziedziny, w których za pomocą rozumu można poszukiwać prawdy obiektywnej. Pomimo swojego skrajnie krytycznego stosunku do istniejących w świecie greckim systemów sprawowania władzy takich, jak ateńska demokracja, oraz pomimo pogardy dla retoryki i sposobu jej funkcjonowania w demokratycznych Atenach Platon dobrze rozumiał, że proponowane przez niego zmiany są w praktyce trudne do wprowadzenia. Późny dialog Prawa pokazuje, jak Platon zmaga się z kwestią udoskonalania świata w sposób dalece mniej radykalny, niż miało to miejsce w utopii Państwa. Filozof miał nadzieję, że zamiast pospolitych polityków - nieważne, czy demokratów, czy oligarchów - władzę obejmą ludzie znający prawdę i potrafiący działać na rzecz wspólnego dobra. Był przeświadczony, że sprawowanie władzy przez takich ludzi przyniesie korzyść wszystkim obywatelom. Dlatego też głęboko wierzył, że zgłębianie filozofii ma wielki wpływ na ludzkie życie.
Poglądy Platona zmieniały się na przestrzeni lat i w żadnym ze swoich dzieł nie przedstawił on nawet zarysu spójnego systemu filozoficznego. Jednak jego twórczość wywarła wpływ na wielu późniejszych filozofów, nie tylko na jego najwybitniejszego ucznia, Arystotelesa, ale chociażby na myślicieli bardziej nam współczesnych, jak Fryderyk Nietzsche, propagatora powrotu do myśli antycznej i wartości, jakie reprezentuje.
Platon, w przeciwieństwie do późniejszych filozofów, nie tworzył traktatów filozoficznych mających formę teoretycznego wykładu, lecz myśli swoje zawierał w dialogach, będących zapisami rozmów lub relacjami z dyskusji. Dialogi te w swojej formie są jakby krótkimi utworami dramatycznymi - mają określoną scenerię, a ich tekst rozpisany jest na role. Tematem dyskusji, w których najczęściej kluczową rolę odgrywa Sokrates, są zagadnienia filozoficzne. Oddzielanie filozoficznej treści od literackiej formy jest w przypadku dialogów Platona niewątpliwym błędem; platoński dialog trzeba pojmować jako całość. Nadając swoim dziełom formę dialogu i unikając prezentowania wyraźnie określonych poglądów, Platon skłania czytelnika do rozważnej refleksji.
Zaciekle zwalczany przez jednych, broniony przez innych, system Platona w ten czy inny sposób obecny jest stale w europejskiej tradycji filozoficznej.

Dziś platońska jaskinia jest bardziej aktualna niż kiedykolwiek wcześniej, dziś nabiera realnych kształtów. To już nie metafora, a codzienność. Setki tysięcy ludzi spędza życie w jaskini, swoim pokoju, oglądając jedynie cień realnego życia przez ekran komputera, porzucając spotkania z przyjaciółmi na rzecz internetowych portali i wirtualnych znajomości.
Malutki, bezpieczny świat, cztery ściany, na których tańczą cienie...

_________________
Obrazek
Obrazek
ObrazekXbox Gamercards


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł:
PostNapisane: 2011-03-05 02:02:21 
Offline

Dołączył(a): 2006-06-12 20:04:00
Posty: 1715
Lokalizacja: Tarnów
Płeć: Kobieta
Pochwały: 7
według mnie, można mieć dwa mieszkania jeśli stać cię na ich utrzymanie

_________________
Obrazek


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł:
PostNapisane: 2011-03-05 11:30:38 
Offline
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 2006-11-03 12:00:21
Posty: 6923
Płeć: Mężczyzna
Pochwały: 74
Brawo Bambo, trafiłeś w samo sedno!

_________________
Obrazek
Obrazek
ObrazekXbox Gamercards


Góra
 Zobacz profil  
 
 Tytuł: Re: Jaskiniowcy
PostNapisane: 2020-12-11 13:15:12 
Offline

Dołączył(a): 2018-05-08 12:55:43
Posty: 216
Płeć: Nieokreślona
Bardzo ciekawy wątek :D cieszę się, że na niego trafiłem :)


Góra
 Zobacz profil  
 
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 4 ] 


Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 4 gości


Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz dodawać załączników

Szukaj:
Skocz do:  
cron
Style created by © Matti, gry komputerowe, reklama sem reklama seo

Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group Change colors.
Przyjazne użytkownikom polskie wsparcie phpBB3 - phpBB3.PL
[ Time : 0.019s | 13 Queries | GZIP : Off ]


Sponsorem naszego serwera FTP jest e-utp.net